Miejska Biblioteka Publiczna im. Jerzego Szaniawskiego w Zduńskiej Woli zaprasza na kolejne spotkanie z ciekawym twórcą. Tym razem z 81-letnim Jackiem Fedorowiczem, aktorem estradowym, satyrykiem, felietonistą, rysownikiem, reżyserem, autorem książek, m. in. „W zasadzie tak”, „Będąc kolegą kierownikiem”, „Ja jako wykopalisko”.

Współtwórcą cyklicznych programów rozrywkowych w TVP jak : „Poznajmy się”, „Runda”, „Kariera”. Współautorem audycji radiowej w PR 3: jak „60 minut na godzinę”. Podczas spotkania Gość opowie o początkach swojej kariery, potyczkach z cenzurą, życiu w czasach PR-u, współpracy z telewizją, radiem i prasą ogólnopolską. Spotkanie odbędzie się w czwartek 22 listopada w czytelni MBP (1 piętro), ul. Łaska 12, godz. 18. Poprowadzi je Tomasz Pohl., dyrektor DK Lokator w Zduńskiej Woli

Jacek Fedorowicz ukończył studia na Wydziale Malarstwa Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom uzyskał w 1960 r.). Był jednym z założycieli (m.in. ze Zbigniewem Cybulskim i Bogumiłem Kobielą) gdańskiego studenckiego teatru Bim-Bom (w latach 1954–1960). Należał do składu aktorskiego tego teatru (główna rola Dobrego Ducha w pierwszym programie pt. Achaaa). Jeszcze w czasie studiów rozpoczął współpracę z gdańskim radiem jako autor i aktor, zaś jako autor i rysownik-karykaturzysta z prasą lokalną i ogólnopolską, tj. „Dookoła świata”, „Po prostu”, „Dziennik Bałtycki”, „Szpilki”, „itd” i inne. W drugiej połowie lat 60. występował w Telewizji Polskiej, gdzie współtworzył m.in. z Jerzym Gruzą programy rozrywkowe Poznajmy się, Małżeństwo doskonałe, Kariera i Runda. W latach 70. był współautorem radiowego (Program III) magazynu satyrycznego 60 minut na godzinę, gdzie występował w kilkunastu rolach, tworząc m.in. postacie Kolegi Kierownika i Kolegi Kuchmistrza. Prowadził też w radiu poranne pogadanki. Wraz z Piotrem Skrzyneckim prowadził pierwszy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 60. i 70. często występował na estradzie, najpierw w Kabarecie Wagabunda (m.in. z Marią Koterbską, Mieczysławem Czechowiczem i Bogumiłem Kobielą), potem w programie Popierajmy się (z Bohdanem Łazuką, Tadeuszem Rossem, Piotrem Szczepanikiem i Ryszardem Markowskim), a później, do ogłoszenia stanu wojennego, w indywidualnych wieczorach autorskich.
W 1980 r. wstąpił do „Solidarności”, współpracował z Radiem „S” Regionu Mazowsze związku. Na początku stanu wojennego zerwał wszelkie kontakty z państwowymi środkami przekazu. Wraz z żoną Anną zaangażował się w działalność Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Występował głównie w kościołach, tam urządzał też wystawy swoich karykatur i popierających opozycję rysunków, występował z odczytami w ramach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. Wtedy powstały audycje (audio i video) rozprowadzane na kasetach w tzw. drugim obiegu (emitowało je także Radio Wolna Europa). Jednym z jego pomysłów z tamtych czasów było ośmieszanie reżimowego dziennika telewizyjnego. W 1989 r. był współautorem audycji przedwyborczych Komitetu Obywatelskiego, w których m.in. omawiał zasady głosowania. Od 1989 r. kontynuuje występy w formie wieczorów autorskich. Od 2006 r. był przez pewien czas gospodarzem seansów Z przymrużeniem kamery pokazywanych w telewizji Kino Polska TV. Od 1999 r. publikuje cotygodniowe felietony satyryczne – do 2008 r. w „Gazecie Telewizyjnej” (dodatku „Gazety Wyborczej”), następnie w środowym dodatku kulturalnym „GW”. Jest felietonistą polskiej edycji „Runner's World". W latach 90. zaczął prowadzić w TVP program Dziennik Telewizyjny, który następnie przeszedł metamorfozę z programu o charakterze politycznym na program rozrywkowy. W 2005 r. program ten na kilka miesięcy zmienił nazwę na SEJF (Subiektywny Ekspres Jacka Fedorowicza). W 2006 r. satyryk odszedł z Telewizji Polskiej. W 2010 i w 2015 roku był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi. W 2010 r. z rekomendacji klubu parlamentarnego PO powołany w skład rady programowej TVP.

KaMi S