Jak to mówią – punkt widzenia zależy od punktu leżenia, choć w tym wypadku raczej siedzenia, wszak za kierownicą leżeć się nie da. Racja, da się, ale nie polecam. Wracając do tematu, dopiero gdy sama zostałam człowiekiem odpowiedzialnym za cudze życie (nie, nie jestem w ciąży) zrozumiałam, jak niewiele potrzeba, aby skutki były tragiczne.

Największa zmora kierowców? Piesi, a właściwie piesi inteligentni inaczej... Ci „normalni” to pół biedy. Nie dość, że przechodzą przez jezdnię na pasach, to niektórzy jeszcze czekają, aż zrobi się luźniej na drodze, lub gdy samochód będzie trochę dalej, nie przekraczając dopuszczalnej prędkości. Jednak tacy ludzie to rzadkość, co stwierdzam ze smutkiem. Najgorsi są Ci, którzy nie dość, że wychodząc na jezdnię nie rozglądają się wokół, to robią to w miejscach do tego nieodpowiednich (bo kto by się trudził przejściem kilku metrów do pasów). Z Bogiem sprawa, gdy taki w porę się zorientuje, przyspieszy kroku i zniknie z jezdni czym prędzej, a co poniektórzy nawet przeproszą. Niestety, inteligentni inaczej, przekonani, ze są twardsi od najtwardszego samochodu, jeszcze się wykłócają, że przecież oni nic nie zrobili, wszystko to wina kierowcy. Najbardziej irytujące jest to, że gdy ludzie widzą „elkę”, to zupełnie nie przejmują się konsekwencjami i wychodzą na drogę niemal przed samą maskę takiego auta. Jeśli nie kursant, to instruktor – ktoś zahamuje. Na szczęście dla zdających, egzaminom tak nie robią. Raczej…

Inna sprawa, że tacy piesi nie myślą o konsekwencjach. Nawet jeśli ja kogoś potrącę, to dostanę kilka punktów, mandat, jakąś grzywnę, ewentualnie ,,zawiasy'', bo jestem grzeczna i niekarana. A taki poszkodowany? Od lekkiego otarcia, przez złamane kończyny i żebra, wstrząs mózgu, krwotoki, po uszkodzenie układu nerwowego i śmierć. Komu bardziej opłaca się bycie ostrożnym na jezdni?

kocimiętka.