Samorządowcy z Lututowa chcą, aby osada ponownie otrzymała prawa miejskie. Posiadała je w przeszłości już dwukrotnie. 21 marca zakończyły się prowadzone przez radnych, sołtysów i pracowników urzędu gminy oraz jednostek organizacyjnych konsultacje społeczne w sprawie wniosku o nadanie statusu miasta miejscowości Lututów.

W konsultacjach przeprowadzonych od 16 do 21 marca we wszystkich miejscowościach gminy Lututów, w formie składnia podpisów na kartach konsultacyjnych, wzięło udział 2.747 osób na 4.593 mieszkańców gminy, co stanowi 59,81% wszystkich mieszkańców. W głosowaniu mogły wziąć udział wszystkie osoby będące mieszkańcami gminy bez względu na wiek.
Po dokonaniu podliczeń wyniki konsultacji przedstawiają się następująco:
1) Liczba głosów „Za” wynosi 2.221, co stanowi 80,85 %,
2) Liczba głosów „Przeciw” wynosi 353 co, stanowi 12,85 %,
3) Liczba głosów „Wstrzymujących się od głosowania” wynosi 173, co, stanowi 6,30 %.
Wyniki konsultacji w miejscowości Lututów:
W konsultacjach wzięło udział 1.263 osób, na 2.244 uprawnionych, co stanowi 56,28 %
1) Liczba głosów „Za” wynosi 889, co stanowi 70,39 %,
2) Liczba głosów „Przeciw” wynosi 285, co stanowi 22,56 %,
3) Liczba głosów „Wstrzymujących się od głosowania” wynosi 89, co stanowi 7,05 %.
Wyniki konsultacji w Gminie Lututów, z wyłączeniem miejscowości Lututów:
W konsultacjach przeprowadzonych we wszystkich miejscowościach gminy Lututów z wyłączeniem miejscowości Lututów, w formie składania podpisów na kartach konsultacyjnych, wzięło udział 1484 osób, co stanowi 63,18 % pozostałej części mieszkańców zamieszkałych poza miejscowością Lututów.
1) Liczba głosów „Za” wynosi 1.332 co stanowi 89,76 %,
2) Liczba głosów „Przeciw” wynosi 68, co stanowi 4,58 %,
3) Liczba głosów „Wstrzymujących się od głosowania” wynosi 84, co stanowi 5,66 %.

Czy Lututów ponownie nabędzie prawa miejskie? Zależy to teraz od decyzji wojewody łódzkiego, a następnie od decyzji Prezesa Rady Ministrów.

Z kart historii …
Lututów – miastem? Oczywiście to administracyjne przekształcenie jest absolutnie możliwe, tym bardziej, że w przeszłości już dwukrotnie takie prawa Lututów posiadał. Chociaż przywrócenie praw miejskich zależy od akceptacji Wojewody Łódzkiego, a następnie decyzji Prezesa Rady Ministrów, jest ono również w naszych rękach i wyraża się wolą społeczną mieszkańców. Możemy odwoływać się do ważnych kart historii z czasów króla Władysława Jagiełły, kiedy to ów władca za namową ówczesnego właściciela naszej osady – Bieniasza z Walichnowych, syna Lutolda Wierusza – nadał jej na początku XV wieku prawa miejskie. Był więc Lututów miastem szlacheckim leżącym w ziemi wieluńskiej. Posiadał znaczącą parafię oraz stanowił ośrodek targowy i rzemieślniczy. Ważnym źródłem utrzymania mieszczan było ponadto rolnictwo. Wiek siedemnasty nie okazał się łaskawy dla Lututowa, bowiem w 1639 roku spłonęła znaczna część zabudowy miasteczka. Do jego upadku przyczyniły się ponadto zniszczenia.
W okresie wojen szwedzkich w drugiej połowie XVII i początku XVIII wieku, w tym stacjonowanie wojsk po śmierci króla Jana III Sobieskiego. Splot niekorzystnych wydarzeń skutkował utratą praw miejskich. Na początku kolejnego stulecia właściciel dóbr lututowskich, Alojzy Prosper Biernacki, jeden z najwybitniejszych działaczy społecznych, politycznych i gospodarczych w Królestwie Polskim podjął starania o przywrócenie Lututowowi utraconych praw miejskich (1816 r.). Kolejny właściciel Lututowa, Stanisław Biernacki, poczynił kolejne starania o erygowanie miasta. Tym razem okazały się one skuteczne i postanowieniem Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z 7 marca 1843 roku dokonano zmiany statusu administracyjnego Lututowa. Należał on do grupy najmniejszych miast w Królestwie i obok Wieruszowa, Praszki, Bolesławca i Osjakowa, leżących w powiecie wieluńskim, był zaliczony do ośrodków miejskich V rzędu. Jak zauważył prof. Tadeusz Olejnik, autor publikacji poświęconej Lututowowi: „Sporządzony na polecenie S. Biernackiego plan regulacyjny, obejmujący wytyczenie nowych oraz prostowanie i poszerzanie już istniejących ulic, wydzielenie placu na obszerny rynek oraz działki pod budowę ratusza, nadawał Lututowowi cechy typowo miejskie pod względem rozplanowania przestrzennego”. W Lututowie znacznie wzmocniło się wówczas rzemiosło i handel, głównie dzięki nowym osadnikom. Miasteczko, pomimo wielu gospodarczych problemów, odgrywało dla najbliższej okolicy rolę centrum gospodarczo-usługowego.
Na uwagę zasługuje fakt, iż w okresie powstania styczniowego pod Lututowem 15 czerwca 1863 roku stoczono krwawą bitwę. Z wojskami rosyjskimi walczyły oddziały powstańcze pod dowództwem Antoniego Korotyńskiego. Poległych powstańców pogrzebano w zbiorowej mogile na lututowskim cmentarzu. Kilka lat po upadku powstania szereg najmniejszych miast,w tym Lututów, na mocy ukazu cara Aleksandra II, także w ramach represji po powstaniu styczniowym utracił prawa miejskie. Doprowadziło to do ograniczenia możliwości jego rozwoju, w konsekwencji regresu gospodarczo-społecznego. Po odzyskaniu niepodległości nastąpił ponowny rozwój osady, którą w dalszym ciągu zwyczajowo nazywano miasteczkiem. Istniały wówczas drobne instytucje bankowe, drobny przemysł, handel i rzemiosło, którym zajmowali się fachowcy zarówno chrześcijańscy, jak i żydowscy.
Od 1945 roku Lututów stopniowo podnosił się z pożogi wojennej. Obecnie jest miejscowością, w której funkcjonują różne instytucje, m.in. oświatowe, posiadające bardzo dobrą infrastrukturę, w tym szkoła średnia – Zespół Szkół Rolniczych, a także aktywnie działający, z wieloma oddziałami Rejonowy Bank Spółdzielczy z siedzibą w Lututowie. Wszystko to sprzyja naszym staraniom, by Lututów ponownie stał się miastem.

Leon