Mój szef znów nalega bym napisała ciekawy felieton, a ja znów mam dylemat. Portugalia - Ghana, USA – Niemcy, czy spełnienie prośby zwierzchnika? Postanowiłam połączyć przyjemne z pożytecznym. Dlatego bardzo mi przykro ale znów będzie o piłce nożnej. I co z tego, że już było?

Siedzę sobie wygodnie w fotelu i staram się skupić całą swoją uwagę na tym, co wyświetla ekran telewizora. Bowiem jak na prawdziwą fankę piłki nożnej przystało, śledzę zmagania drużyn na Mistrzostwach Świata w Brazylii. Dziś wypadło na mecz Brazylii z Meksykiem. I wszystko byłoby cudownie gdyby nie fakt, że muszę napisać jakiś felieton.

Jak powszechnie wiadomo, Polacy są narodem wybranym. Chętnie śmiejemy się z innych nacji: z Rosjan, Anglików, Niemców czy Szkotów. Z tych ostatnich bodaj najchętniej. Z kolei przyrównanie nas, przynajmniej niektórych, do dwóch kartofli o mało nie wywołało wybuchu III wojny światowej, co nieuchronnie nam grozi po przyszłorocznych wyborach do sejmu. O ile wybory te wygra PiS.

Dwadzieścia pięć lat temu, tuż przed wyborami 4 czerwca byłem we Lwowie. Przez dwie doby mieszkałem w konsulacie PRL jako gość ówczesnego konsula, Włodzimierza Woskowskiego. Czas był dla niego trudny, więc konsul nie mógł mi poświęcić zbyt wiele czasu. Udało mi się zrobić z nim wywiad, w którym nie było żadnych odniesień do bieżącej sytuacji politycznej.

No i stało się. Czterech przedstawicieli partii Janusza Korwina Mikke weszło do europarlamentu. Prezes Kongresu Nowej Prawicy czekał, czekał i się w końcu doczekał. Korwin, jak sam przyznaje, startował w eurowyborach w bardzo szczytnym celu. Mianowicie ma zamiar obrócić w perzynę Unię Europejską.

Ech, łza się w oku kręci na wspomnienie zakładowych wycieczek z czasów PRL-u. Nie dość, że kosztowały one uczestników niewiele, bo zakład fundował (nie pamiętano, że najpierw trzeba było na tę rozrywkę zapracować), to jakież przynosiły emocje, jakież wspomnienia, a jakie fantastyczne kace... Bo cóż będziemy się oszukiwać, urok tych wycieczek polegał głównie na intensywnym życiu towarzyskim, co sprowadzało się do balang i spożywania alkoholu.

Rewitalizacja (dosłownie: przywrócenie do życia, ożywienie – zespół działań urbanistycznych i planistycznych, koordynowanych przez lokalną administrację, których celem jest społeczne, architektoniczne, planistyczne i ekonomiczne korzystne przekształcenie miejskiej dzielnicy (lub innego wyodrębnionego obszaru miasta) będącej w stanie kryzysu wynikającego z czynników ekonomicznych i społecznych. Niektóre programy rewitalizacyjne nakierowane są na ożywienie zdegradowanych obszarów miast które utraciły swoją pierwotną funkcję.

Ostatnio natknęłam się na zwiastun nowego programu telewizyjnego o niezwykle wyszukanym tytule „Rolnik szuka żony”. Telewizja publiczna w ramach swojej misji emitowania tylko i wyłącznie wartościowych programów wprowadziła do ramówki reality show o takiej właśnie nazwie. Cieszy mnie niezmiernie, że chociaż prezes TVP przejął się zapaścią demograficzną naszego kraju i w ten oto sposób postanowił ratować przyrost naturalny naszego narodu.

Leciała mucha z Łodzi do Zgierza
Po drodze patrzy: strażacka wieża
Na wieży strażak zasnął i chrapie
W dole, pod wieżą, gapią się gapie
Mucha strażaka ugryzła srodze…
O rety, pali się…

Do przypomnienia sobie tego ładnego wierszyka Jana Brzechwy zmusiła mnie lektura internetowego wydania tygodnika „Nad Wartą”. Ten tygodnik z tradycjami w zasadzie powinien zmienić niezwłocznie tytuł na „Przegląd Strażacki” albo „Starszy Sikawkowy”.

Różne są powody tego, że dziennikarz przyjmuje taki, czy inny kryptonim zawodowy - skrócony podpis pod krótkim dziełem dziennikarskim. Ale najczęściej żurnalista podpisuje się kryptonimem pod artykułem interwencyjnym, czy też zjadliwym felietonem, kiedy autor może spodziewać się poklasku czytelników, ale i zemsty opisywanych, bywa, że na zasadzie; uderz w stół, a nożyce się odezwą. W czasach, które tak frywolnie opisuję, były to często nożyce cenzorskie!