Skoro już wyrwałem sobie kawałek miejsca na tym portalu to chciałbym je wykorzystać i wystąpić w obronie swojej małej ojczyzny. W obronie przed głupotą i lekkomyślnością.

Wieś jest specyficznym miejscem, gdzie autobusowe przystanki są miejscem spotkań i długich rozmów. Takie Wiejskie Ośrodki Kultury cierpią najbardziej gdy, często nietrzeźwa młodzież, bezkarnie po nich maluje swoje bzdurne dyrdymały. Miasta pod tym względem również nie pozostają w tyle. Na murach Sieradza można przeczytać wiele. Można, choć treść tego czegoś, co wyłącznie na potrzeby tekstu nazwę graffiti, to głupoty, nie mające większego znaczenia. „Jojo to konfident” - przeczytamy jadąc ul. Polną. Czy tyko mnie się wydaje, że autor tego czegoś nie ma pojęcia co znaczy słowo konfident? Cóż, pozostawmy bez komentarza.

Graffiti to sposób wyrażania siebie. Nie popieram agresji na stadionach, nie lubię kiboli, popieram jednak kulturalne kibicowanie i wspieranie swojej drużyny. Tak samo przychylnym okiem spojrzę na dzieło grafficiarzy, ale bohomazy na wiejskich przystankach mnie mierzwią. Różnica jest proporcjonalna. Graffiti to sztuka, już nie wandalizm. Pamiętam film Sylwestra Łatkowksiego pt. Blokersi, w którym to Eldo, warszawski raper, opowiada jak strzelano z ostrej amunicji do jego kolegów. Powodem było nocne malowanie wagonów. Wtedy na kulturę hip-hop (której elementem jest graffiti) patrzono z przerażeniem, dzisiaj wydziela się już miejsca, gdzie uzdolnieni writerzy (grafficiarze) mogą dać upust swojej wenie. Pod nadzorem, farbą za swoje pieniądze mogą wyrazić co myślą. Kiedyś robili to narażając życie. Wspomniany Eldo opowiada, jak oszczędzał na jedzeniu i ubraniach by mieć na spray i ruszyć w teren. Jak mają się do tego opisani przeze mnie pacykarze? Nijak. Są śmieszni i żałośni. Proponuję im zakupić blok rysunkowy (taki jak dzieci w pierwszej klasie), kolorowe flamastry i przy użyciu tychże przedmiotów spełniać się artystycznie z daleka od normalnych ludzi. A jeżeli was nie stać, to czoła sobie pomalujcie. Opary mogą dać niezłego kopa!

Graffiti zostawcie chlubnej tradycji, ponieważ jak donoszą źródła, pierwsze ścienne malunki (poza Lascaux) obserwowano już w antycznej Grecji, a później w Rzymie. Tematyką „vlepek” były sprawy bieżące, najczęściej polityczne. Można powiedzieć, że uczestnicy pierwszych demokracji demonstrowali w ten sposób swoją aktywność społeczną. Późniejsze dzieje graffiti to m.in. Powstanie Warszawskie. Każdy z nas kojarzy chyba znak Polski Walczącej. Więcej nie trzeba mówić. W czasach PRL, malunkami naściennymi, przeciwko komunistycznej władzy, walczyli działacze Pomarańczowej Alternatywy. A dzisiaj co się dzieje? Dzieciaki kupują w sklepie kilka piw. Upijają się nimi i idą pisać głupoty. Nie zgadzam się na to. Przystanki są budowane i utrzymywane z podatków, które płacą moi rodzice i które będę płacił ja w przyszłości. Nie chcę więc, żeby wyglądały jak te, o których wspomniałem.

Założę się, że władze popularnego w regionie Widzewa i mniej lubianego ŁKS myślą podobnie. Wątpię, by chcieli utożsamić się z bandami chuliganów niszczącymi mienie publiczne. Przypomnijmy, że grozi za to kara grzywny, aresztu lub ograniczenia wolności. A jeżeli delikwent przykładowo natłucze szyb za ponad 250 złotych, to może zostać skazany nawet na rok więzienia (pięć lat w skrajnych przypadkach umyślnego wandalizmu). Nie brzmi zachęcająco, ale czy przestrasza? Przestrasza, zwłaszcza, jeśli pomyślę, że to wszystko przynosi wolność i demokracja...

Tomek Kaczmarek