To miała być rutynowa niedziela. Podłączony do ogólnoświatowej platformy „Co durnego u twego znajomego?” (zwanej dalej także „Mordoksiągiem”, „Facebookiem”, czy krócej „Fejsem”) miałem zamiar pozostać „in touch”, ale jednocześnie spokojnie zmierzyć się z trudnym pytaniem: czy współczesny kodeks karny powinien być bardziej surowy, czy może jednak bardziej liberalny? Wzorem swojego nowego idola, Łony, postanowiłem mieć wątpliwość. I choć jestem z tego dumny, to nie do końca wyszło mi to na zdrowie, bo pracy nie napisałem aż do teraz. Wątpliwości kazały mi sprawdzić każdą najmniejsza bzdurę. Przekonałem się za to, jak wiele nieprawdy jest w tych ogólnikowych twierdzeniach, głoszonych przez gawiedź pod adresem państwa polskiego. O tym, jak jest źle i ogólnie jeszcze gorzej, no i wiadomo – nie najlepiej. Ale, że jest nie najlepiej, to akurat sam się przekonałem - w „Mordoksiągu”.

Od rana zaatakowało mnie zdjęcie: „Arek klika 67 razy w ciągu 10 sekund a Ty?”. I ogromna czarna, perfidnie uśmiechająca się myszka w tle. Poważna sprawa - pomyślałem - skoro Arek musi klikać aż tyle razy, żeby wyklikać swoje. Ja to osobiście wychodzę z założenia, że lepiej kliknąć raz ale dobrze. Ewentualnie dwa razy ale szybko. I w sumie chyba tak mu doradzę jak się następnym razem zobaczymy - oszczędność materiału i czasu. No i szkoda mi tej myszki klikanej aż 67 razy w ciągu dziesięciu sekund… no bo ile można?

Później zaatakowały kolejne liczby (ze zdjęcia) – „Agnieszko, spędziłaś tutaj aż: 8 980 godzin i 0 minut!”. Czym się tu chwalić - naszła mnie refleksja tym razem. Toż to nic nadzwyczajnego. Marny rok kalendarzowy i kilka dni. Co to jest dla człowieka liczącego sobie już jakieś 15 takich lat? I wróciłem akurat do rozważań nad kodeksem karnym. A jakby dopisać do dokumentu, że głupota też powinna być karalna? Nie, to sprzeczne z zasadami demokracji panującej w naszym postępowym kraju. No i zamknąć trzeba by wtedy sporą część narodu. I kto by odróżnił ludzi głupich, od tych, którzy głupi nie są? Pytań wiele, ale pomarzyć sobie przecież zawsze można…

Trzecia facebook’owa aplikacja skojarzyła mi się z eutanazją. Zdjęcia nagrobka i napis: „Imię Nazwisko [tutaj stosowne dane i pod spodem „ramy życia”]. Żył lat 73. Zmarł z nadmiaru oglądania ligii mistrzów.” (pisownia zachowana w oryginale). Pod spodem kolorowy baner informujący, że jak ktoś chce zobaczyć swój nagrobek, to musi kliknąć. Pomyślałem o Arku. Szybko mi przeszło - jakby zobaczył 67 swoich nagrobków to mógłby się chłopak załamać. No i pomysłów na inteligentne podpisy by mu zabrakło. Agnieszka pewnie też ich widziała sporo, skoro nie schodzi z fejsa od roku... Mnie to nie interesuje jakoś szczególnie, ale może Normalność by chciała? Nie, ona już dawno przewraca się w grobie….

Świat „sfejsił” się i już nic tego nie zmieni… Nie ma miejsca dla normalności. To znaczy jest, ale dla tej nowej - innej.

Tomek Kaczmarek
II LO w Sieradzu

„Nie dyskutuj z idiotą – najpierw sprowadzi Cię na swój poziom, a później przebije doświadczeniem.” Przepraszam wszystkich, że idiotą byłem, ale już przestaję - nie mam zamiaru więcej udzielać się w pseudodyskusjach pod materiałami sygnowanymi moim nazwiskiem. Szkoda na to czasu i energii. Obiecuję jednocześnie, że będę wyszukiwał wszelkich przejawów konstruktywnej krytyki i znalezione wezmę pod rozwagę. Sami sobie udzielcie odpowiedzi kto idiotą ma zaszczyt być, a kto nie. Podejrzewam, że oburzą się tylko idioci, przez co łatwo ich odróżnimy na tle pozostałych…