14 sierpnia b. r. w opublikowanym w The New York Times artykule „Północnokoreański sukces rakietowy związany z ukraińską fabryką”(«North Korea’s Missile Success Is Linked to Ukrainian Plant, Investigators Say» (https://www.nytimes.com/2017/08/14/world/asia/north-korea-missiles-ukraine-factory.html)) autor sugeruje, że Korea Północna w swoim programie jądrowym używa rakiety z silnikami produkcji ukraińskiej. Wspomniany artykuł ma charakter zamówionej prowokacyjnej publikacji, ponieważ opiera się na komentarzu jednego z ekspertów, który powołuje się na wyniki własnego śledztwa i nie przedstawia realnych dowodów zaangażowania strony ukraińskiej.

Szeroki oddźwięk, który wywołała publikacja na tle zaostrzenia stosunków pomiędzy USA i Koreą Północną świadczy o tym, że jej zamierzeniem była dyskredytacja państwa ukraińskiego na arenie międzynarodowej. Ze względu na autorytet wydawnictwa The New York Times, zawarte w artykule informacje mogą mieć dość negatywny wpływ na wizerunek Ukrainy i w przyszłości mogą być wykorzystywane przez niektóre państwa i siły polityczne, w pierwszej kolejności przez Federację Rosyjską, jako narzędzie nacisku na środowiska polityczne USA i innych krajów świata w celu zmniejszenia wsparcia dla Ukrainy. Wspomniane przekazy informacyjne eksperci uważają za jeden z elementów trwającej rosyjskiej wojny informacyjnej przeciwko Ukrainie. Eksperci nie wykluczają też możliwości zastosowania w rakietach północnokoreańskiej produkcji części wyprodukowanych właśnie w Rosji, albo silników wyprodukowanych według technologii, które wcześniej zostały bezprawnie przekazane do Pjongjangu. Zdaniem ekspertów, Moskwa również jest bezpośrednio zainteresowana wciągnięciem Waszyngtonu do konfliktu, aby stworzyć warunki do wewnętrznego politycznego osłabienia USA. Powyższe daje podstawy aby stwierdzić, że FR prowadzi bardzo dynamiczną kampanię informacyjną przeciwko Ukrainie, co może doprowadzić do powstania wielu zagrożeń dla interesów państwowych, a zwłaszcza do: pogorszenia stosunków bilateralnych pomiędzy Ukrainą i USA (szczególnie w przypadku wystrzelenia w przyszłości przez Koreę Północną rakiety w kierunku amerykańskiego terytorium Guam), niedopuszczenia podjęcia uchwały przez USA o udostępnieniu Ukrainie uzbrojenia obronnego (pod pretekstem argumentacji, że taka broń może następnie trafić do innych państw); stworzenia negatywnego wizerunku Ukrainy jako państwa, które narusza sankcje Rady Bezpieczeństwa ONZ; dyskredytacji Południowych Zakładów Budowy Maszyn („Pivdenmash” oraz przemysłu rakietowego Ukrainy); odwrócenia uwagi od wparcia Korei Północnej przez Rosję, w tym z naruszeniem sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ; powstania przesłanek do destabilizacji sytuacji wewnętrznej w Ukrainie, w tym poprzez krytykę kierownictwa państwa przez określone siły polityczne.

Tezy 1. Publikacja na stronie wydawnictwa The New York Times badań starszego pracownika naukowego Międzynarodowego Instytutu Badań Strategicznych, Michaela Ellemana, specjalisty ds. Irańskiego programu rakietowego na temat możliwego zaangażowania ukraińskiego przedsiębiorstwa „Piwdenmasz” w dostawy silników rakietowych do Korei Północnej ma cechy zamówionej publikacji. Powyższe potwierdza zmiana retoryki amerykańskiego fachowca, po sprostowaniu zarzutów przez szefa Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony O. Turczynowa i kierownictwo „Piwdenmaszu”. M. Elleman stwierdził, że ukraińskie przedsiębiorstwo może być jednym z możliwych źródeł pochodzenia silników rakietowych. Opublikowane informacje mają charakter prowokacyjny, a fakt szerokiego oddźwięku w rosyjskojęzycznych wydaniach informacyjnych, świadczy o jawnym zamiarze dyskredytowania państwa ukraińskiego. „Piwdenmasz”, będąc przedsiębiorstwem państwowym, spełnia wymagania Reżimu Kontroli Technologii Rakietowych, którego uczestnikiem Ukraina jest od roku 1998. „Piwdenmasz” nigdy wcześniej nie miał i nadal nie ma nic wspólnego z północnokoreańskimi programami rakietowymi o charakterze kosmicznym lub obronnym. Jedyny seryjny silnik, który w ciągu ostatnich lat sprzedawany był na eksport (RD-843 do Włoch, dla europejskiej rakiety nośnej Vega) przeznaczony jest do startu rakiety i pracy w warunkach otwartego kosmosu, a jego właściwości nie pozwalają na wykorzystanie w rakietach balistycznych przeznaczenia militarnego. Istnieją wyniki ekspertów - autorytetów z sektora przemysłu rakietowego (USA, Niemcy), które świadczą o braku powiązań Ukrainy z opracowaniem przez Koreę Północną nowych silników March 18 do rakiet Hwasong-12 i Hwasong-14. 2. Na tle przeciwstawiania się rosyjskiej zbrojnej agresji, w kontekście zbliżenia się z USA, szczególnie w zakresie otrzymania broni, Ukraina nie jest zainteresowana współpracą z Koreą Północną, ponieważ utrzymywanie kontaktów z krajem, wobec którego obowiązują sankcje międzynarodowe, nieuchronnie doprowadzi do wprowadzenia działań ograniczających w stosunku do państwa ukraińskiego. 3. Na oficjalnej stronie Międzynarodowego Instytutu Badań Strategicznych wskazuje się, że w okresie od roku 1995 do 2001, M. Elleman był związany z działalnością programu redukcji zbrojenia rakietowego w Federacji Rosyjskiej, która polegała na demontażu przestarzałych rakiet dalekiego zasięgu. Na podstawie informacji z portali społecznościowych można wydedukować, że Amerykanin zachwyca się „rosyjską duszą”. 4. Tego typu przejawy wojny informacyjnej Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie, poprzez rozmieszczenie sfałszowanych materiałów o charakterze kompromitującym w kontrolowanych przez Rosję mediach, ma na celu następujące: а) Federacja Rosyjska próbuje zdyskredytować amerykańsko-ukraińskie stosunki wykorzystując konflikt pomiędzy USA i Koreą Północną, poprzez przedstawienie Ukrainy, jak to nie raz miało miejsce wcześniej, jako państwa, które dostarcza towary przeznaczenia wojskowego i zastosowania podwójnego do państw, wobec których obowiązują międzynarodowe środki ograniczające. b) Rosja jest zainteresowana całkowitym lub częściowym wstrzymaniem wsparcia międzynarodowego dla Ukrainy, w uregulowaniu kwestii związanych z deokupacją półwyspu Krymskiego oraz uregulowania konfliktu na Donbasie. c) Program jądrowy i rakietowy Korei Północnej odbywał się przy wsparciu specjalistów rosyjskich w połowie lat 2000. Pojawienie się „ukraińskiego śladu” w programie rakietowym Korei Północnej jest rosyjską próbą zmiany stanowiska USA, w tym wobec Ukrainy, oraz pozbycia się presji w postaci sankcji. d) Poprzez dyskredytację Ukrainy, jako państwa rzekomo powiązanego z dostarczeniem silników do Korei Północnej, Rosja próbuje ukryć fakt wyposażenia koreańskich rakiet w silniki rosyjskiej produkcji, które mogły zostać wyprodukowane w rosyjskich przedsiębiorstwach, w tym w Fabryce Mechanicznej w Woronieżu, w Samarskim Kompleksie Naukowo-Technicznym im. Kuzniecowa, które specjalizują się w projektowaniu, produkcji i obsłudze silników rakietowych. e) Rosyjska spółka Energoatom może być zaangażowana w przekazanie RD-250 Korei Północnej, ponieważ ukraińskie silniki do dnia dzisiejszego przechowywane są w rosyjskich magazynach. Stosunki handlowe z Koreą Północną, w ograniczonym zakresie może utrzymywać aktualnie zaledwie kilka krajów, w tym Rosja i Chiny, co stwarza warunki do sprzedaży przez nich nielegalnych produktów lub technologii oraz wyklucza pozostałe kraje z listy podejrzanych.

Andrzej Kaźmierski