Wstałem o czwartej czterdzieści pięć i mam do życia chęć… Choć luty paskudny, zimowy, takim mam nastrój karnawałowy. Choć życia codziennie żal, bo przecież nie idę na bal…? Zacząłem dzień 5 lutego 2023 roku od pisania wiersza i przeglądania poczty internetowej. I od razu miła niespodzianka. List zaczynający się od słów: ,,Dzień dobry, do wiadomości najwyższych urzędów w Polsce, posłów i senatorów RP, mediów, partii politycznych, różnych organizacji, około 3 tysięcy instytucji samorządowych z całej Polski, złożyłem do Prezydenta RP Pana Andrzeja Dudy prośbę o ustanowienie Narodowego Święta Młodych.

Kapela Podwórkowa ,,Szadkowiacy’’, której od lat jestem fanem i autorem kilku piosenek tego ansamblu, przyjacielem jej lidera, Karola Krzemińskiego, ma niezwykły dar do występowania z postaciami kontrowersyjnymi. Czasem tak bardzo, że nagranie trafia do internetu i tam oglądają ,,Szadkowiaków’’ miliony ludzi na całym świecie, głównie jednak w Szadku i okolicy. Tak było, kiedy wystąpili w Telewizji ,,Trwam’’ z nieżyjącym już enfant terrible kościoła Diecezji Włocławskiej ks. Andrzej Ciapciński, tak było i teraz, w miniony poniedziałek w Sikucinie, gdzie z kapelą wystąpił przez chwilę Janusz Kowalski, absolutny lider prześmiewczych memów polskiego internetu.

Jeśli chodzi o kolegów, zaznaczę, że bliskich kolegów, to miałem i mam przynajmniej kilkunastu, co wynika z mojego towarzyskiego usposobienia i dość ruchliwego charakteru bywania w wielu miejscach z bardzo wieloma ludźmi. Jednym z nich był, jest i będzie Stanisław Marek Stępień z Bełchatowa i Tomaszowa Mazowieckiego. To mój serdeczny przyjaciel od czasu rozpoczęcia studiów na kierunku pedagogika szkolna, Wydział Filozoficzno-Historyczny Uniwersytetu Łódzkiego.

Violetta Villas wielką artystką była! Nawet większą od jej sławy. Chociaż wielu krytyków jest przekonanych, że była równie wielka, jak kontrowersyjna. Tak też skończyła życie; zmarła 5 grudnia 2011 roku w Lewinie Kłodzkim, gdzie spędziła dzieciństwo i wczesną młodość. Potężne kontrowersje wzbudza także po śmierci. Ot, choćby w sprawie jej pomnika w Lewinie Kłodzkim, który jest… i miał być odsłonięty piątego grudnia 2022 roku. A będzie… No właśnie, kiedy?

Wszystko się może zdarzyć! I wcale nie trzeba o tym marzyć. I czekać, bo to przypadek. Splot zdarzeń, które wypada wspomóc żeby się zdarzyły. Żebyś mogła, żebyś mógł zaśpiewać: ,,Słońce, słońce w ramionach! I Twego ciała kryształ pełen owoców białych, gdzie zdrój zielony tryska… Gdzie oczy miękkie w mroku, tak pół mnie, a pół Bogu…

Kolekcjoner

-------------------

– Ala, dzisiaj muszę porozmawiać z jakimś księdzem, bo sprawa chyba bardziej duchowa – mówię i tłumaczę co nie daje mi ostatnio spokoju. I że w tym swoim zaplątaniu życiowym patrzyłam na bieganie i łapanie odpustów – byle więcej i częściej, bo trzeba załatwić darowanie kar.

Ludzie umierają zawsze, choć na szczęście nikt nie wie kiedy i jak to się stanie . My, w Polsce, martwimy się, póki co, o to jak zdobyć opał i i jak dożyć wiosny. Ceny rosną, a my nie mamy na to wpływu. Wierzę, że przeżyjemy, choć to nie tylko nasz problem. Może jestem naiwny, ale najważniejsza wydaje się być aura.

Nie był gwiazdą. Przynajmniej taką, jak sobie potocznie je wyobrażamy. Z głównymi rolami, fotografiami na okładkach popularnych czasopism. Ale każdy, kto kiedykolwiek pracował głosem, od nauczycieli po księży i aktorów, wiedział, że głosem Soamesa Forsayte’a był Zdzisław Tobiasz, kiedyś wiejskich chłopiec z Miedzy Nowych pod Rossoszycą w powiecie sieradzkim.

Do pracy w Szkole Podstawowej we Włyniu, w gminie Warta, przybyła w 1953 roku. Miała wtedy 17 lat i była absolwentką Liceum Pedagogicznego w Zduńskiej Woli. Piękna, mądra, z ogromnym talentem pedagogicznym. Robiła wrażenie na uczniach i rodzicach. Mimo młodego wieku, niemal od początku posiadała duży autorytet. Choć w świetle prawa była przecież nieletnia, co już po kilkunastu dniach pracy we Włyniu spowodowało wizytę... milicjanta.

Prezydencja Uzbekistanu w SzOW przypadła na okres dynamiczny, pełen różnych wydarzeń i trendów – okres „załamania historycznego”, kiedy kończy się jedna epoka, a zaczyna się kolejna – wciąż nieprzewidywalna i nieznana.